Van de stenen op je pad kun je bruggen bouwen....
– Door Kirsten Kuhnert (medeoprichter van CDTC)

…nou, de brug bestond natuurlijk al, die het vaste land verbond met “Dutch” zijn creatie, het Sea Aquarium eiland.

Een specifiek handjevol mensen, die nauw betrokken waren bij de oprichting van een therapiecentrum dat de wereld nog nooit had gezien, bestonden ook. In feite dachten we aan alles: de taken waren verdeeld, ieder van ons was bezig hard te werken aan een eigen project. De chaos kreeg de overhand. 🙂

Slapeloze nachten, eindeloze telefoongesprekken, vergaderingen, trainingen, organisatie, inkopen en verbouwingen. Waarom verbouwen? Omdat de faciliteiten voor CDTC nog niet gebouwd waren en wij eraan dachten om de fotostudio van het Sea Aquarium te verplaatsen en deze ruimte te gebruiken voor de eerste therapie ruimtes. Zo gezegd, zo gedaan. Wij hakten de knoop door, “Dutch” ging bouwen.

Het eerste belangrijke deel dat af was, zoals ik me kan herinneren, was de prachtige dolfijnentafel. Deze tafel werd het centrale punt van alle actie. Tot op de dag van vandaag staat deze tafel in het midden van het therapeutenkantoor en is dagelijks getuige van vele belangrijke gesprekken.

In 2004 beseften we ons dat we geschikte accommodatie moesten vinden voor de gezinnen die deel zouden nemen aan de therapie. In Düsseldorf waren de eerste families al bezig om zich voor te bereiden op de therapie dus een oplossing vinden voor dit probleem werd een essentieel punt van aandacht. Gelukkig bestond het Royal Sea Aquarium Resort al en werd dit de huisvesting voor onze eerste therapiefamilies. Helaas was dit geen permanente oplossing. De appartementen waren prachtig ingericht en de locatie was geweldig, maar de ruimtes waren niet geheel barrièrevrij voor onze patiënten met rolstoelen. We kraakten onze hersenen om samen tot een oplossing te komen of op zijn minst een goed alternatief te vinden, onder de nodige stress uiteraard. Tijd was een luxe, iets dat we nooit genoeg hadden. Wederom was het Dutch die met een praktisch plan kwam. Van 8 kamers in het Lions Dive Hotel maakte hij 4 appartementen. Hij haalde muren neer, verbreedde deuren en creëerde een rolstoeltoegankelijke badkamer in elk appartement. De eetzaal werd verplaatst naar het terras. Gewoonweg geniaal…. en zeker mogelijk op Curaçao.

Het gevolg was dat families naast elkaar leefden en hierdoor steeds nauwer met elkaar betrokken raakte. Het is een gegeven dat er vele gezellige avonden voorbij zijn gegaan…. Beetje bij beetje en letterlijk steen voor steen werd ons doel om een speciale, zorgeloze en succesvolle tijd voor onze patiënten te creëren realiteit. …. dat was het voor nu.